De show van Lieven Scheire blijft nazinderen! Deze ochtend verslikte ik me in m’n koffie toen ik las dat tijdens een simulatie een drone de “wijze” beslissing nam z’n eigen instructeur te doden om zo toch maar de hem toegewezen missie te vervullen. Ook nu weer komt bij dat beeld naar boven waarbij in de, door A.I. gemaakte kortfilm van Yuval Noah Harare er de vergelijking wordt gemaakt waarbij “6 handshaked proteïns” wel zouden mogen tot staat zijn om te denken, leven en bewust te zijn zoals een “whale” or “bat”. Maar 12 slimgeschakelde siliciumkernen, ho maar!
Dus besloot ik deze ochtend de A.I systemen zelf es aan een “ondervraging” te onderwerpen. Vooreerst viel op hoe razendsnel het oude ChatGPT ( 3.0 ) met een zeer lang antwoord op de proppen kwam. Alsof het was voorbestemd dit te moeten antwoorden. Ik behoed me om hier de hele conversatie te plaatsen, maar geef even het screenshot mee waarbij ik ook de 4.0 versie gebruik mét connectie tot het www.
Als je naast de HLN bron even een meer uitgebreide bron ( lees de bron van HLN zelf héhé ) er op naslaat was dat wat de drone deze beslissing deed nemen net dat wat Lieven wat wegmoffelde tijdens z’n “Welcome to A.I.” moment.
Net wat in die show zo knap naar boven kwam, was dat move37 moment. Ik was nog maar net bekomen van het idee dat A.I. patronen ontdekt die wij als mens niet zien ( cfr Vleermuizen in hun ultrasone wereld) en dan kwam het feit dat de GO-spelende robot met een waanzinnige zet het eeuwenoude spel naar z’n hand zette. Als je dan nog als klap op de vuurpijl een zichzelflerende A.I. versie de eerste Go-robot met gemak gaat verslaan na enkele uren oefenen… dan leest het verslag van de drone-aanval als gesneden koek.
De opstelling bestond erin dat de drone een doel moest uitschakelen. Z’n instructeur wilde echter een beperking instellen, namelijk dat het doden van oa. kinderen niet door de ethische beugel kon. Maar net omdat de drone wilde slagen in z’n opdracht en dit wel een struikelsteen kon zijn, besloot deze “een onverwachte wending te nemen” en de instructeur te liquideren; zo viel deze belemmering dan ook weg.
Mij deed het onmiddellijk denken aan de film “the American Sniper” waarbij de hoofdrolspeler ook deze keuze te maken had, toen een kind een neergevallen bazooka opraapte om toch maar een Amerikaans voertuig uit te schakelen.
Dat Amerikaans leger zelf was er overigens als de kippen bij het bericht van die kolonel te ontkrachten, lees ontkennen. Het voedt enkel maar de nervositeit rond dit allesomheersend thema. Ware het niet dat ik 3 jaar geleden al te horen kreeg over deze materie, zou ik er nu lichtzinniger overheen zijn gegaan.
Lees in dit verband ook
- een kattenbelletje
- het oorspronkelijke artikel
- het HLN-relaas
- Netflix reportage over dit prangend onderwerp